Aktualności
Symfonia pieśni żałosnych H.M. Góreckiego zabrzmi w Filharmonii Krakowskiej
2012-11-02
9 i 10 listopada w Filharmonii Krakowskiej zabrzmi III Symfonia „Symfonia pieśni żałosnych” Henryka Mikołaja Góreckiego, kompozytora, którego druga rocznica śmierci przypada 12 listopada. Wykonawcy:Orkiestra Filharmonii Krakowskiej
Vladimir Ponkin – dyrygent
Vilem Veverka – obój
Iwona Socha – sopran
W programie koncertu, oprócz III Symfonii Góreckiego zabrzmią utwory „Pytanie bez odpowiedzi” Charlesa Ivesa oraz „Koncert na obój i orkiestrę” Elliotta Cartera.
Bezprecedensowy, komercyjny sukces płytowego nagrania III Symfonii Henryka Mikołaja Góreckiego w 1991 roku, w 15 lat po dacie powstania dzieła, nie tylko zwrócił uwagę świata na polskiego kompozytora wzbudzając zainteresowanie jego wcześniejszą twórczością, ale wywołał też dyskusję na temat kondycji kultury w okresie bądź co bądź schyłkowym. Czy zatem III Symfonia wyprzedziła swój czas? Czy istotnie, pod koniec lat siedemdziesiątych uzasadnione było traktowanie tego dzieła jako prowokacji estetycznej? Czy świadome pomieszanie porządków estetycznych wysokiego i niskiego uznać należy za symbol końca postoświeceniowej utopii, kiedy to pojęcie postępu, także postępu w sztuce, było podstawowym kryterium wartościującym? Próba odpowiedzi na te pytania spowodowała pewien zamęt myślowy prowadzący niekiedy do stawiania fałszywych tez, jak choćby ta, wpisująca twórczość kompozytora w pejzaż duchowy New Age, czy inna porównująca jego procedury kompozytorskie do działań amerykańskich minimalistów. Tymczasem III Symfonia Symfonia pieśni żałosnych jest wyrazem indywidualnych poszukiwań twórcy, zarówno w sferze techniki, jak i próby określenia własnej, chrześcijańskiej tożsamości duchowej. Jest nowym przejawem techniki sonorystycznego redukcjonizmu oraz idei muzyki ubogiej jak określa te zjawiska Krzysztof Droba kiedy to każdy szczegół, każda zmiana barwy dźwiękowej zyskują na znaczeniu. Nadanie trzem częściom utworu formuły misterium, znoszącego racjonalne poczucie czasu, roztapiającego utwór w nieskończonym zdawałoby się trwaniu, wpisuje III Symfonię w tradycję ludowej obrzędowości. Cierpienie, które jest wiodącym tematem dzieła, ukazane tu poprzez ból matki po stracie syna i wizerunek więźniarki w gestapowskim więzieniu, zyskuje właściwy sens dopiero w świecie wiary i dramacie Golgoty. III Symfonia Symfonia pieśni żałosnych na sopran solo i orkiestrę, dedykowana żonie kompozytora, powstała w 1976 roku na zamówienie rozgłośni Südwestfunk w Baden Baden. Prawykonanie odbyło się 4 kwietnia 1977 roku w Royan, w ramach XIV Międzynarodowego Festiwalu Sztuki Współczesnej. Solistką była Stefania Woytowicz, która parokrotnie nagrywała utwór na płyty z różnymi orkiestrami. Złotą płytę zdobyło nagranie z Dawn Upshaw i zespołem London Sinfonietta pod dyrekcją Davida Zinmana w 1991 roku. [Małgorzata Gąsiorowska]
Więcej o III Symfonii tutaj.
Najczęściej czytane:
Problemy z librettem, kolejne niezrealizowane premiery, konflikt z Londynem i wreszcie zaginięcie partytury – Philaenis, pierwsza opera Romana Statkowskiego, zdawała się nie mieć szczęścia… W kolejnej odsłonie cyklu „Historia pewnego utworu” przyjrzymy się zrządzeniom losu, Pyrrusowym zwycięstwom i długiej drodze na Parnas.
12 listopada 2025 roku przypada setna rocznica śmierci Romana Statkowskiego – polskiego kompozytora nurtu późnoromantycznego i pedagoga, ucznia m.in. Władysława Żeleńskiego, Nikołaja Sołowiowa i Antona Rubinsteina, a (wedle niektórych źródeł) także Nikołaja Rimskiego-Korsakowa. Ciekawy wybór twórczości fortepianowej tego kompozytora, nową instrumentację jego opery Philaenis oraz album z jazzowymi impresjami inspirowanymi operą Maria można znaleźć w katalogu Polskiego Wydawnictwa Muzycznego.
Marcel Chyrzyński tworzy muzykę akustyczną, elektroakustyczną i elektroniczną. Jest również twórcą muzyki do spektakli teatralnych – jego zainteresowania skierowane są głównie na teatr współczesny. W listopadzie jest naszym Kompozytorem Miesiąca i uchyla drzwi do swojej pracowni, w której odnajdziemy m.in. partytury najnowszych utworów, niezwykłe kolekcje japońskich drzeworytów, czy imponujący zestaw… fajek.
Dorian Gray – operowa odsłona jedynej powieści Oscara Wilde’a na scenie Teatru Wielkiego w Poznaniu. Niewinność i niczym nieskażone piękno w pułapce kultu młodości w operze skomponowanej przez Elżbietę Sikorę i w inscenizacji Davida Pountneya. Za pulpitem dyrygenckim maestro Jacek Kaspszyk.
Za Wydarzenie roku uznano Muzyczne Spotkania z okazji 80-lecia Polskiego Wydawnictwa Muzycznego w Narodowym Forum Muzyki – za dwudniowe święto polskiej muzyki we Wrocławiu, które zgromadziło liczną publiczność i ponad pięciuset wykonawców podczas 34 koncertów, warsztatów i spotkań.
7 dni, 7 koncertów w Studiu im. Romany Bobrowskiej Radia Kraków, w tym 6 w formule recitali fortepianowych. 7 nowych programów zbudowanych wokół twórczości wybitnych kompozytorek i kompozytorów XX oraz XXI wieku. Polskie Wydawnictwo Muzyczne, wytwórnia ANAKLASIS i Radio Kraków zapraszają na drugą odsłonę cyklu koncertów ANAKLASIS NA FALI 2.0, która odbędzie się 24–30 listopada 2025 r.
Polska muzyka najnowsza zabrzmi w przedostatnim miesiącu 2025 roku w Warszawie, Krakowie, Łodzi i Katowicach. Usłyszymy kompozycje Marcela Chyrzyńskiego, Wojciecha Widłaka, Pawła Malinowskiego, Aleksandra Lasonia, Krzysztofa Wołka, Hanny Kulenty, Pawła Hendricha oraz Zbigniewa Bargielskiego. Szczególna prapremiera szykuje się także w Poznaniu, gdzie zobaczymy i usłyszymy najnowszą operę Elżbiety Sikory. Tych premier nie można przegapić!
Kolejna edycja Dnia Edukacji Muzycznej dobiegła końca – był to czas pełen zdobywania wiedzy, wymiany doświadczeń, inspiracji i miłych spotkań. W wydarzeniu organizowanym przez Polskie Wydawnictwo Muzyczne wzięło udział ponad 150 osób. Dziękujemy, że byliście z nami w Poznaniu!
Polskie Wydawnictwo Muzyczne i Filharmonia im. Karola Szymanowskiego w Krakowie mają zaszczyt zaprosić na jubileuszowy koncert, który zwieńczy całoroczne obchody 80-lecia istnienia Oficyny. Ostatnie w tym roku „Muzyczne spotkanie” nie tylko ukaże różnorodność katalogu PWM; dostarczy też niezapomnianych wrażeń i emocji związanych ze wspólnym świętowaniem polskiej muzyki – w najlepszym wydaniu oraz wykonaniu.
15 października podczas gali w De Vere Grand Connaught Rooms w Londynie odbyło się wręczenie prestiżowych nagród Gramophone Classical Music Awards. W kategorii Early Music statuetkę otrzymała płyta ‘The Krasiński Codex’ („Kodeks Krasińskich”) zespołów Ensemble Dragma i Ensemble Peregrina pod kierownictwem Agnieszki Budzińskiej-Bennett. Trzypłytowy album jest jednym z owoców projektu „Kras 52”, zrealizowanego przez Instytut Adama Mickiewicza we współpracy z Polskim Wydawnictwem Muzycznym.
